Вечная память!

Эдуард Дарвай-Даруда
 На 71м году жизни скончался видный русинский поэт, общественный деятель и просто очень хороший человек Иван Юрьевич Петровций. Скорбь в русинском доме..

Похорон поета одбудеся днись в суботу 2.
січня/януара 2016 р., о 12.00 год за місцевым часом в його рідным селі
Осій – іршавского району в храмі св. Великомученика Георгія.

Смертный вітер на мене війнув –
З тїла утекла держача сила:
На два мийтры в земну глыбину
Йде тото, што йсю зимлю любило.

Бють у тихнучый мозок звідаво:
Тко я быв ? Дїла чого я быв !?..
Для родины ?.. Для славы державы !?..

Де – м;й Нянько ?! И де – моя Мати !?…
Дниська цїмбор м;й гр;б сись сырый –
До пришестя бы в ньому лежати.

Я ?! Ци, може, лем памнять за мене,
Ош, кой жив, та быв иппен такый,
Ги вд овечкы ягнятко смиренне…

Жив им так, ги ми сужено было:
Я державу русинську творив,
Я русинськым словам давав крыла !

Свою душу – дар Господа Бога –
Я вдыхнув у русинські вірші:
В них – м;й спок;й, в них – моя трывога !..

И для вас я уддав свої силы:
Кой ни мав уже нич – на послїднь;в межи ! –
Сам спок;йно зыйшов у могилу.

Ото треба было т!ак любити свий народ и край обы написати прощальный лист у стихови до вшыткых! нас!