написано от женского лица
Вось такая я,
Каця-беларусачка.
Век мне сябраваць
з вербамі, з ракітамі.
І няхай ў мяне
валасы ня русыя,
І няхай ў мяне
вочы ня блакітныя,
Ды спяваю я
сэрцам песню звонкую
Пра блакітны край,
што да сонца туліцца.
Ганаруся я
роднаю старонкаю
І заву яе
добраю матуляю!