Басня Пра цякучы момант
Масціты , хітры
Узяў сабе за справу
Дзяліць на левых і на правых
Грамадства , што яшчэ
Сяк- так жыве
Ці выжывае.
І так усё спраўна...
Абы развясці...
Як тыя пецярбургскія масты,
Што ноччу сувязі
Паміж сабой не маюць
А нас дык нібы і не бачыць
А мы , як быццам,
І не адчуваем,
Што нас чарговы раз
Гвалтуюць,
Чужыя мары
Прышчапляюць...
Зноў павяліся
На цынічныя
Пасулы
І слухаем, як казкі
Баюць, баюць, баюць нам...
А мо яшчэ мы не грамадства?
А можа не гатовыя
Да годнага жыцця?
Тады, сябры, у копанкі пара,
Бо так ужо дастала
Гэта ****ства...
На вуліцах, у кватэрах,
На БТ,
На працы...
У дУшах - скрУха,
У мазгах - разлад і страх,
Што зноў падмане
Лёс...
У які ўжо раз ...
Нам крыху трэба смеласці
Набрацца
І рызыкнуць...
Тады і выпь’ем разам
БУтэль ,
Не адзін ,
Шампанскага...
Не сідра з яблык,
А Мадам Кліко,
Не раз я чула назву ...
У кіно...
Пара паспрабаваць ужо, бо хутка і старасць