Святочны спіч
Пачула байку сёння я ... не так жыву , бо вельмі ж я лянівая, і не працую, увогуле, бо толькі час марную. Марную я дарма паветра , хоць не хаджу амаль ... да ветра...І пенсіі мне годнай даць не хочуць... чакаюць, покуль здохну.
А мне вось бачна ўсё інакш... мяняю я рубель на бакс, чакаю смерці ўлады гідкай... хоць брыдка, брыдка мне, мне вельмі брыдка... І сорамна , спадарства ... мне .. адначасова... І пачуццЁ мне гэтае не нова... Гады ідуць і дні , яшчэ мо пару ... працягну без Волі, спадары, але ўжо больш ніяк ...абрыд мне не на жарт у жыцці маім бардак