Спіч - расчараванне
Ці ўжо такі і непрыкметны бой ... паміж сабой... Ляцяць чубы, за імі рэпутацыі... Працяг апазіцыйнай той вайны, што 20-ць год мы з вамі бачым. Вялікі жаль, пагарда, скруха - такія адчуванні ў большасці ... грамадства бурыцца... хаваецца па купкам... не падымае за змаганне з уладай кубкаў... хвалюецца,бядуе, плача, чакае нейкі знак на ўдачу... Я расчарую ўсіх ... на гэтай ноце мы будзем жыць заўсёды з вамі ноччу... світанка нам не дачакацца. Паўночны звер ужо падкраўся . Будуе сабе хатку- крытку, хапае за схуднеўшую ўжо лытку... Не ведаю як вам, а мне дык брыдка ...