08, 08, 2016 Лирическое

Намаляваў учора дожджык у лужынах узораў, як майстар талентам сваім сцізорыкам па дрэву крэўнае... я любавалася, на сэрцы цёпла так мне стала, забылася ў якой дзяржаве ранкам я ўстала. І не хацелася мне вочы з долу падымаць, каб зноў не бачыць у рэчаіснасці адбіткі тацяў. Іх прэ аж у маё жыццё, і не даюць забыцца і забіцца ў дзірку большасці. Выходзім пакрысе на свет, каб даць ужо вырадкам па пысе...