Чатыры колеры у арнаменце сышлiся.
Прыгожа з белым льном пераплялiся.
Зазiхацела сонца у сiнiм небе,
А залатое зерне - у чорнай глебе.
И выткалiся у казачным узоры
Сакральныя загадкавыя зоры.
И ромбы уляглiся у камiзэльку,
Як жыта у радзiмую зямельку.
Зялена - сiнi андарак у клетку
Быу да спадобы и зiмой, и улетку.
З маленькаю кiшэнькай патаемнай...
Хаваць там грошы было так прыемна!
Такi ж узор на фартуху жаночым -
Вартуе, каб нихто не насурочыу.
Пад хусткай чэпчык - и хай дзьме халодны вецер.
Люстэрка шэпча:"Прыгажэйшая на свеце!"