Ваявалі бацькі не грошы,
Не патрэбна была і медаль.
Не за тое каб быць горшым.
Выратоўваў родны шпіталь.
Калі вораг напаў на Радзіму
Продкі нашы пайшлі ваяваць.
Шмат пайшло ваяваць з родным сынам -
Родны кут свой абараняць.
Кожны быў із жаўнераў героям
Ваяваў пакуль мог ісці.
Ваявалі лютай парой,
Змог народ шлях свой знайсці.
І маліўся народ за Радзіму,
Каб Гасподзь дараваў спакой,
Каб свяціла сонца жаўнеру
Над прыгожай, роднай зямлёй!
Жнівень - верасень 2014 года