***

Евгений Пешко
Дарогі надакучылі за доўгія гады
Хачу я стаць дубочкам ды ў землю ўрасці
Пусціць сваё карэнне ў родны бор ці лес
Каб кожны дзень і ранак знаёмым быў бы мне

Каб вецер стаў мне братам, а рэчанька сястрой
Каб ведаў непагоды, я звычкі і настрой
Гадзінаў і хвілінак, каб болей не лічыў
Без грошай і без коштаў, ды без навінаў жыў...