Грукат абцасаў, рушаць калоны
Шыхтам ірваным, без зуху і спеваў,
Рэха над полем гучыць манатонна:
“Левай… левай… левай…”
На Налібокі вужакай у хакі
Спехам кірунак бярэ апалчэнне.
Злосна і стомлена лязгаюць тракі,
Дроны кідаюць злавесныя цені.
Неба палае-трашчыць над сталіцай,
Гінуць у страшным агні хмарачосы.
Плямы бінтоў, ды на грош амуніцый,
Джыгаюць кулі – смяротныя восы…
Сонца ня бачна за сажай і дымам,
Ды і няма больш у сонцы патрэбы.
Ведаеш, што гэта, чуеш, радзіма:
“Над Беларуссю бясхмарнае неба”.
2017.