мартовское

Крушинская Ольга
Нервы канатами
Постель смятая...
Я как распятая...
Тянись душа.
Ветвь переломана-
Хребтом разломленным.
Я неспокойная жду тепла.
Март весь заплаканный
Улицы втаптывал,
Грязною влагою
Заливал.
Жизнь переменчива
В бетонке-скворечнике
Вороны селятся по углам.
21.03.17 Крушинская Ольга