Салому сцеле паспаліты люд,
Бо страшна і няўклюдна тут...
Любая галава, што над натоўпам,
Зздаецца ўсім блакітна- жоўтаю.
І паралелі, як вяроўкі,
У вачах растуць ...
Мо з кожным днём,
Як кепскі нораў
У ятроўкі,
Як у нявесты
Сынавай другой
Клубок заган...
Бо ведаем...
У краіне хто тут пан ...
Але, як часта так бывае...
Бацькі таксама
Памыляюцца