Замана

Гюльмагомед Расулов
КIулиъ фикрар жаргъурайиз гьялакди,
Убзрайи мархьлин гъябгъюрайи селси.
Дийигъназа уьмрин кIакIнахъ ялгъузди,
Бабхъан хътубгу, авру дубхьнайи ччилси.

Фу гъабхьнийкIан, улдубгнайкIан гьаз му ччил?
Гъаври хьидар инсан, аьгъдруган чаз чIал.
Йитим дапIнайкIан эйсийи, дапIну ган
Дидин бабан, гьяйиф дарди бицIи жан.

Гъуншдин ахъ’ан ебхьурай зяиф сесну,
Му йиз жандиъ зат юкIв имдруси дапIна.
Бабу гукIни ччилан юкIв дипну гъушну,
Эйсийин анжагъ вуйиган замана.

Фу гъапIишра тахсир ккебкру замана,
Айиб дар, кIур, дугъривал, заткьан машнаъ.
Дюз шлуганси, эгер дапIну зарафат,
Ачухъ гъапIиш, диди ухьуз чан сурат.

Имдар гьюрмат увухьна яв гудларин,
Ужуз дапIна жигьилари яв кьимат.
Кар ву кьабидарра, ягъал гуг али,
Ебхьурадар я экбер, я икьамат.