14, 05, 2017 Сучасны трылер

я зачыню на клямку дзверы, не бачыць каб у сянях сваіх звяроў, што рышчуць бы шалёныя ваўкі, каго б ім надкусіць... Не могуць без крыві , без ежы ... Ласуюцца кавалкамі душы, спакою, перспектывамі ... Так моцна ўжо ад гэтага залежаць... на дзень патрэбны беларус ужо не адзін, а два ці тры, а лепей дзеякі дзесятак, згрызаюць ужо да пятаў , а раніцай ізноў на паляванне ...