За 7-8 границ
Я сеjчас бы вас всех разграміл!
Ух, ты, Жаба какая, дывы!
Крітікуе Джамілька сціхы.
Ты скажы, дэ твоі.
Што такое тваі рубаі?
Я не знаю. Праехала мі...
Матерісь лучшэ! Дрова калі!
А то, іш, камень-світ.
Ну, да что вы! Елена моцніj
За усіх тут поэтов Зымні ж.
Яко бомба, смыjіця с Фаjзі j:
Ну, зачем! Ну, зачім ш!
Вот пак крытік. Дывысь на jіjі!
Ув ее ажны ж 8 Венер
Тікы в прізвіщы j мэньні Олэнк:
Песціць всех вас, тылет.
Я одразу в jіjі і влюбывсь.
Ну, такая смышлыва дівчынк!
А поТом... надо лбом...7 морщын!
Значыть, розуму – бочк.
Пэршыj раз як зобачыш жанчынк,
Ух, здаецьця, жэнь-шэнька-шыпшынк!
А затым, ек прыдывыся ліпш:
Гоj! Да шо гэто? Ніс-то крывыj.
Да. Всё лобом, горшком мысліт тьмыщ.
Обаяніе – от дэ іщы
Всі прычыны влюбытысь в сыс3чк.
І – назавшы. На вік.