Ана

Эльмара Мустафа
Къушлар тюркю отькенде,
Баарь антер кийгенде,
Йылдыз ерге тийгенде
Ана якъын ола.

Кокте булут олгъанда,
Бизлер ёлгъа чыкъкъанда,
Гонъюль тютеп янгъанда
Ана якъын ола.

Терен къайгъы кельгенде,
Залым душман кульгенде,
Кедер къальбинъ дельгенде
Ана якъын ола.

Гедже тышта олгъанда,
Сувнен дерья толгъанда,
Атта рухунъ солгъанда
Ана якъын ола.

Кене баарь кельгенде,
Тав ешерип, кульгенде,
Юрек севги бильгенде
Ана якъын ола.

Адам бахтны къургъанда,
Магърур дагълар тургъанда,
Яшын ерге ургъанда
Ана якъын ола.

Зулум акъны енъгенде,
Кунеш кокте сёнгенде,
Атта умют ольгенде
Тек ананъ сеннен ола!

Апрель, 2002 с.