Зихацiць у цемры памiж высоких хмар
Для душы натхенне месяц як лiхтар.
Нейкi касабокi мабыць малады
Ходiть рукi у бокi ен туды сюды.
Зоркi меней ззяюць бо ад iх далей
Па шашы малочнай дождж разлiу алей
Хоць адным бы вокам зазирнуць туды
Де квитнеюць ружай белыя сады