02, 11, 2017 грамадскае

Гляджу ізноў я збоку на грамадства... То , спадарства, тэатр... Скрозь вадэвілі кепскія і драмы...драмы...драмы...Не хочацца смяяцца ўжо ніяк. Злавацца трэба, ціснуць на раба ў сябе, бо так і будзем хвалявацца...задарма. Ні гонару не будзе ані славы ...