Изьва, сьлмшрйменам

Александра Рочева
               

Танi ме чужи, танi ме быдми,
Быд бурс; уна сетiн тэ мен.
Кытче ке муна- мат; к;ть ыл;,
Ловпытшкам маммоз  лоан тш;тш тэ.
            
Изьва, Изьва, сь;л;м ш;р;й  менам.
Изьва, Изьва, му вылас сулав на  дыр.
Изьва, Изьва, паськав  водзе да быдмы.
Изьва, Изьва , зарни моз югъяв, тэ, пыр!

Сь;кыдыс, сь;д луныс- ставыс  тэн сюрлi ,
Юрыд из усьлы, помыд  из лок.
Мичаник сулалан ю дорад  войвылын,
Яг костын нёльсьо да ветымын во.
               
Видзя тэ висьталан , нюмьёвтан  пырысьлы
Мада да дона кывсьыд оз быр.
Лавичад пуксь;дан,  Ен пелес вочча,
Няньт; да совт;  кыскан дзик пыр.
         
Танi ме чужи, танi ме быдми,
Танi ме ола уна на лун…       
Ин шогсы, чужанiн, гусь;н тэн висьтала
Тэ дорысь никытче  никор ог мун.