***

Рахим Карим
Неча-неча му;аррирлар йўлим тўсиб ўтиб кетди,
;анча-;анча дуогўйлар исмим ;ар;аб ўлиб кетди.
;еч ким дунга устун бўлмас, ким ;ам бунда ;олиб кетмиш,
Не-не фоси; ;асадгўйлар овозимни бў;иб кетди.

Ота-онам дуолари ;ар;ишларга ;ал;он бўлди,
Дуоибад ;илган каслар ўзи ватангадо бўлди.
Ўзларини урдими ё дуолари, оминлари,
Дуолари бошларига етган садо, нидо бўлди.

Бундан масрур эмас Ра;им, фа;ат теран сабо; олур,
“Ким бировга чо; ;азиса, чо;, ;анди;;а ўзи тушур”.
Кўпам ма;рур бўлма, ё;ий, бу дунёнинг Эгаси бор,
Юраги соф одамларга У бир буюк посбон эрур.