Ирсият

Рахим Карим
Суяклардан овоз берар аждодлар,
Овозимда бобом о;англари бор.
Асрлар ;аъридан мерос фарёдлар,
;онимда момонинг о;лари бисёр.

“Мен” да инграб ётар тарих, мозийлар,
;адимги кўз ёшлар тўкилар “дув-дув”.
Гадойлар, султонлар, ;уллар, до;ийлар,
Кўзларимдан бо;ар оламга бу кун.

;алаён ;илади иликларимда,
;авмлар йигирма аср наридан.
Истараси бордир киприкларимда,
Рўйимга чи;ади замин ;аъридан.

Бу ;адим туй;улар, о;ри;, орзулар,
Танга мерос ;олган етти пуштимдан.
Миллатнинг гулханин кўтариб ;ўлда,
Чопиб бораяпман, сезиб пўстимда.