Казимеж Пшерва-Тетмайер. Сатир

Терджиман Кырымлы Второй
Сатир

Лишь расцелуем в мыслях полмира,
лишь рассмеёмся миг до рыданья,
чу! замечаем морду сатира–
щурится внемля, вся ожиданье.

Сердце в экстазе вот и не пляшет,
осень приходит тотчас за вешним.
Сколько сокровищ грабит следящий,
вечно стыдящий наше насмешник!

перевод с польского Терджимана Кырымлы


Satyr

Prawda? Kiedy nam serce uczucie rozpiera
i z duszy uniesienie namietne wybucha:
nagle widzim gdzies z boku szpetna twarz satyra,
ktory oczy przymruza, patrzy w nas i slucha.

Drwi– a my zawstydzeni milkniem– i przepada
chwila ekstazy duszy albo szalu serca;
z iluz skarbow nas samych i ludzkosc okrada
ten wiecznie czuwajacy nad nami szyderca!

Kazimierz Przerwa-Tetmajer