http://www.stihi.ru/2018/05/29/5054
Падабенства арэляў
Што жыццё? Арэляў падабенства нематы,
То дух займае неспадзеўна высь,
То цягне ў вір каламутны, уніз
Звыкла, цяжка, без мэты.
Калі павабіць нас, гуляючы чакае,
Лёс, як прывідны маяк,
Мігаценнем ілжывага агню. вось так
Да вышынь мрой без дна і края,
Не страціць бы пачуццё меры.
Рэал, патрэбны нам, як душ,
Пакуль жывая ўсюдыісна глуш,
Нядоўгі ўзлёт у палац хімеры.
Арелі не кіўнуцца, змоўкне вецер рання,
Застыне маятнік часоў
Унізе… А свет спустошаны ізноў,
І ты скараеш трапятанне…
Перевод на белорусский язык