Фаэтон
Ноч - зла: прыходзіць дзень,
Калі ты азірнуўся
І не ўбачыў тых, каго кахаў, чакаў.
Непатрэбнасці прыступка,
Ледзь ты не спатыкнуўся,
Каб у сабе знайсці, што не ўсё аддаў.
У адказ - кепікі, смех
Бясконцы спіс баргоў,
Што не паспеў і не жадаў плаціць.
Як прывідны поспех,
Які - толькі і блізкі:
Прыйшоў - не лашчыць сплін лашчыць, а адпомсціць.
Ды зноў - прачнуся я не тым,
Каго ўволю чакалі:
Бяссонная мне столь - падкажа добры тон.
З песень-хрызантэм
Дыван са смутку далі
І весяла дарую - паспеўшы ў фаэтон.
Фаэтон
Степан Дуплий
Ночь — зла: приходит день,
Когда ты оглянулся
И не увидел тех, кого любил и ждал.
Ненужности ступень,
Чуть об неё споткнулся,
Чтобы в себе найти — то, что не всё отдал.
В ответ — издёвки смех
И бесконечный список
Долгов, что не успел и не хотел платить.
Как призрачный успех,
Который — только близок:
Пришел — не сплин ласкать, а жертвой отомстить.
Но вновь — проснусь не тем,
Кого всласть ожидали:
Бессонный потолок — подскажет верный тон.
Из песен-хризантем
Ковёр сотку печали
И весело прощу — успев на фаэтон.