Ор аворотдан

Рахим Карим
Одамзот сўз ;илар ор;аваротдан,
Висир-висир ;илиб, шивир-шивирлаб.
Ўнака бу ;или; даври Тавротдан,
Кеча-кундуз яшар о;зи пичирлаб. 

;ар кимнинг ла;аби бордир дунёда,
Ўзининг ла;абин билмайди ;еч ким.
Одам ла;аб ;ўйиб яшар зиёда,
;ўни-;ўшни, дўсти, душманига жим.

Назорат ;илади ор;аваротдан,
;ийбат, и;во ;илар, кафтини тўсиб.
;ўли бўшамасдано; та;оратдан,
Тугатиб улгурмай намозин ў;иб.

Кўринмас жанг борар одамлар аро,
;ар ким эшитганин ташлар ўртага.
;орани о; дея, о;ни-чи, ;аро,
Деб туриши мумкин атай, жўртага...

Шуми, одамзотнинг, э;, турмуш тарзи,
Ла;аб тў;иб яшаш ор;аваротдан?
Шуни айтиб ;ўйиш эди бурч, ;арзим,
Олло;им асрасин ;ир;инбаротдан!