Панкратов Владимир. Морской бой. Рус. Бел

Максим Троянович
Шумят и пенятся и бьют,
Валы в дрожащий борт.
Игра по плану шла, но тут,
Вдруг спутал карты норд.

Уже видна эскадра мачт,
Корсару здесь конец,
Зарвался он в пылу удач –
Приманкой был купец!

Но, этот норд, он все смешал,
Тщедушны паруса,
И вот купец уж сам попал
В бубнового туза!

Опять нарвался на удар,
Зарывшись в гребень, нос.
Недотянуть! Навис корсар,
Как черный альбатрос!

За два-три кабельтов отдал б,
Купец пол жизни благ,
Но поздно, поздно первый залп
Сотряс корму и бак!

Еще! Еще! Все слилось в миг!
Последний визг ядра,
И муть кишок прорезал крик
Предсмертный: Аборда-а…

С купцом расчет! Горит! Пора!
Эскадра! Лево борт!
Но в ватерлинии дыра,
И три узла не ход!

Ну, что ж, раз так и смерть близка,
Вперед! Она скорей,
Находит жизнь концом клинка,
Чем петлей пеньки с рей!

Вот в два кильватера, в охват,
Клещами вышел флот,
Ударил залп! В упор! Как град,
Срубив корсару грот!

За ним еще! Еще! Еще!
Неся чугунный смерч!
Сметает с палубы плащём,
Живые души смерть!

И вот уже до края полн,
Воды и ядер бриг,
И что б нырнуть в могилу волн,
Остался только миг!

Но он, раскинув мачты рук,
Как ужаса мираж,
Все ближе к флагману и вдруг:
О боже, аборда-а-а-ж!

Застыла ручка над чертой
Начав последний крест.
Перерывает бой морской
Звонка веселый треск.

И будет жить корсар пока,
Еще огромный срок!
Всю перемену до звонка,
А может и урок.
 
Марскі бой

Шумяць і пеняцца, і б'юць,
Валы ў дрыготкі борт.
Гульня на шчасце, але тут,
Зблытаў карты норд.

Ужо бачна ветразей грамада,
Карсару тут канец,
Зарваўся ён у запал парада -
Прынадай быў купец!

Вось, гэты норд, змяшае страты,
Лядашчая тых хваль буза.
Купец на гора сам патрапіў
У таго бубновага туза!

За два-тры кабельтаў аддаў,
Купец  жыццё выгод,
Ды позна, позна, першы залп
Крануў карму і шкот!

Ізноў нарваўся на ўдар,
Нырнуў у грэбень, нос.
Недацягнуць! Навіс карсар,
Як чорны альбатрос!

Яшчэ! Яшчэ! Злілося  ў  міг!
Апошні віск ядра, бяда.
Прарэзаў  каламуту   крык
Перадсмяротны: Абарда-а…

З купцом разлік! Гарыць! Пара!
Эскадра! Лева борт!
На ватэрлініі дзюра,
І тры вузлы не ход!

Ну, што ж, не так і смерць цяжка,
Наперад! Хто хутчэй.
Жыццё лепш на канцы клінка,
Чымся пятля ды рэй!

Вось  два кільватэры ў абхват,
Бы абцугамі  флот,
Гром залпаў! Ва ўпор! Як град,
Адсечаны  і грот!

За ім яшчэ! Яшчэ! Яшчэ!
Чыгунны віхраслуп!
Змятае з палубы плашчэм
Жывыя душы - труп!

І вось настаў той край амаль,
Ад  ядраў брыг у пене
Адно - нырнуць у магілу хваль
Застанецца імгненне!

Фрэгат раскінуў мачты рук,
Жах загубіў міраж.
Усё бліжэй  і раптам гук:
О, божа, абарда-а-а-ж!

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович