Ян Таировский. Арбузы. Рус. Бел

Максим Троянович
Арбузы растут на баштане,
Земли нашей славной дары.
Под солнцем растут и в тумане,
Ни гроз не страшась, ни жары.

Их любят и ценят гурманы:
Ведь мёда их недра полны.
Красивые меридианы
На каждом арбузе видны.

Гладка у арбуза окружность.
Он мне повстречался в пути.
Я северный полюс и южный
Могу на арбузе найти.

А как полыхает пунцово
Внутри его пламенный цвет!
Он - копия Шара Земного,
Он - нашей планеты макет.

Кавуны

Растуць кавуны на баштане,
Дарункам зямлі жаўтаротым.
Пад сонцам растуць, калі ранне,
Сярод навальніц і спякоты.

Кахаюць, шануюць гурманы:
Бо мёда ў іх поўныя нетры.
Прыгожыя мерыдыяны
На кожным кавуне нервы.

Гладкая ў кавуна скура.
Ён мне сустрэўся ў дарозе.
Два палюсы ў натуры
На кавуну знайду, балазе.

А як шугае пунсова -
У сярэдзіне  палымяны сусвет!
Ён - копія Шара Зямнога,
Ён - нашай планеты макет.

    Перевод на белорусский язык Максима Троянович