Никогда, никуда без тебя

Влад Бест
 Nigdy, donik;d bez ciebie .

Boisz si; pozosta; jedna,
Или uporczywie rodzin; zachowujesz.
Samotnie stoisz obok okna,
Niby jesie; moj; odprowadzasz.
M;j listopad, co marznie w wiatrze,
Niby podpisa;em wszystkie listki,
Czytasz los na ;lepo,
Sk;adaj;c z domys;;w rz;dka.
Rozczulenie opuszczonych bar;w,
Przyciska pych; znu;enie.
Od okna nie zrobi; krok i nie po;o;y; si;.
Wszystko przejdzie i powodzenie i lito;;.
Nie ;miesz mnie odepchn;;,
;a;uj; ciebie bardzo, bardzo.
Jak mi chce si; do szyi przylgn;;,
I wargami szepta; dni i noce :
"lubi; ciebie, bardzo - uwierz"!
Widzisz ;nieg za okienkiem kr;ci; si;.
Szybko tw;j d;ugo oczekiwany kwiecie;,
Przecie; ci Sr;dziemne ;ni si;.
Tam w Анталии jeste;my takie bliskie,
Wszystkie problemy szumi; za Uralem.
Nie ma ani chmar, ani ;yciowej t;sknoty,
I du;e k;pie si; w ma;ym.
Moja dziewczynka, ;e za chandra,
To prosto ;lizgaj;ca si; jesie;.
U;miechaj si; pocz;;ciej z ranka,
My cierpliwo;ci u Бога poprosimy.

Никогда, никуда без тебя.

Ты боишься остаться одна,
Или рьяно семью охраняешь.
Одиноко стоишь у окна,
Будто осень мою провожаешь.
Мой озябший в ветру листопад,
Словно я подписал все листочки,
Ты читаешь судьбу наугад,
Составляя из домыслов строчки.
Умиленье опущенных плеч,
Прижимает гордыню усталость.
От окна не шагнуть и не лечь.
Всё пройдёт и удача и жалость.
Ты не смеешь меня оттолкнуть,
Я жалею тебя очень, очень.
Как мне хочется к шее прильнуть,
И губами шептать дни и ночи:
«Я люблю тебя, очень - поверь!»
Видишь снег за окошком кружиться.
Скоро твой долгожданный апрель,
Ведь тебе Средиземное снится.
Там в Анталии, мы так близки,
Все проблемы шумят за Уралом.
Нет ни туч, ни житейской тоски,
И большое купается в малом.
Моя девочка, что за хандра,
Это просто скользящая осень.
Улыбайся почаще с утра,
Мы терпенья у Бога попросим…