Ида Г. М. Герхардт. Карильон

Галина Поротикова
Перевела с нидерландского языка
на русский язык Галина Поротикова

И люди этих серых улиц,
и бледность эта, немота
исчезли вмиг, их спин сутулость -
всё музыка забрать смогла.

И наверху над колокольней
под бронзовый курантов бой
разнёсся вновь знакомый вольный
звук, не пленённый немотой.

А здравица: - и хочет с песней
державный колокол взлететь -
и умягчён посеребрённо,
звон призывает "о Отец."

И одинокой, безымянной,
зажатой каменной стеной
молилась я молитвой мирной
с моей поруганной страной.

Безмолвие невольной встречи
и призрачный голландский свет -
и сладость мира не излечит
всей горечи военных лет.

Год войны 1941

С нидерландского


       Ida Gerhardt

Het carillon

Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht, -
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.

Want boven in de klokketoren
na `t donker-bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan.

Valerius: - een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichter sprankelingen
"Wij slaan het oog tot U omhoog."

En `een tussen de naamloos velen,
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist`ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.

Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad -
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.

Oorlogsjaar 1941