У костра

Тамара Куст
            

        Гитара  ворковала неумело,
        То чисто, то невнятно  бормоча,
        Вздыхала. Первокурсница  робела,
        Головку  приподняв с  плеча,
        Где было непривычно, но уютно...
        Парнишка  рядом   чуть  дышал
        Волнением  сиюминутным...
        Гитара  уговаривала,  пела,
        А  искра  над  костром  летела,
        Как  чья-то неповинная  душа...