Леопольд Стафф. Кузнец

Терджиман Кырымлы Второй
Кузнец

Из бездн груди бесценных самородков
вулканом воли вывергнув навалы,
я скопом их– сноровисто и ходко–
свергаю на стальную наковальню,

и молочу в восторженном ударе,
чтоб сердце себе выковать второе,
великое– без ржавчины и гари,
могучее и гордое– живое.

Но если, сердце, жизни покоришься,
заляжешь биться, смякшее– не камень,
размолочу измену кулаками!

Погибнуть краше под ударом свыше,
чем жить проклятьем немочи усталой
среди того, что рядом убивало.

перевод с польского Терджимана Кырымлы


Kowal

Cala bezksztaltna mase kruszcow drogocennych,
Ktore zalegly piersi mej glab nieodgadla,
Jak wulkan z swych otchlani wyrzucam bezdennych
I ciskam ja na twarde, stalowe kowadlo.

Grzmotem mlota w nia wale w radosnej otusze,
Bo wykonac mi trzeba dzielo wielkie, pilne,
Bo z tych kruszcow dla siebie serce wykuc musze,
Serce hartowne, mezne, serce dumne, silne.

Lecz gdy ulegniesz, serce, pod mlota zelazem,
Gdy pekniesz, przeciw ciosom stali nieodporne:
W pyl cie rozbija piesci mej gromy potworne!

Bo lepiej gin, zmiazdzone cyklopowym razem,
Nizbys zyc mialo wlasna slaboscia przeklete,
Rysa chorej niemocy skazone, pekniete.

Leopold Staff