Микола Шабович. А вокруг...

Владимир Сорочкин
А вокруг прохладная погода.
Дождь прошёл походкой молодой,
И омыл сады и огороды
Дождевой спасительной водой.

Травы над землёй встают чернявой,
Всё цветёт – во сне и наяву,
И дубок-подросток кучерявый
Словно шепчет Господу: «Живу!»

И пролиться радужные краски
Из-за туч стремятся поскорей.
Скоро солнце выйдет по-хозяйски
На просторы вечности своей.


Перевод с белорусского


Мікола Шабовіч

* * *

Навакол – зямная прахалода.
Дождж пайшоў спаволенай хадой.
І сады ўздыхнулі, і гароды,
Дажджавой абмытыя вадой.

Ажылі прывялыя ўжо травы,
Кветкі ўверх прыўзнялі галаву,
І дубок маленькі кучаравы
Нібы шэпча некаму: “Жыву!”

Сінява выглядвае з-за хмары,
Бы чакае вызвалення міг.
Хутка сонца зноў загаспадарыць
На абшарах вечнасці сваіх.