Болеслав Лесьмян. Огни бывают...

Терджиман Кырымлы Второй
Bywaja ognie– podobne do ciszy,
Co na przechodnia w zaroslach czatuje...
Takich sie ogniow nie widzi, lecz slyszy,–
Nawet nie slyszy, lecz raczej zgaduje.

Serca im w piersi wonieja, jak roze,–
Lecz im nie wolno korzystac z roz mocy,
Ni czarow wlasnych naduzyc po nocy,
Ni lkac, ni watpic, ni konac w lazurze!

Nie wolno modlitw galazki jedynej,
Niesionej Bogu ku czola ozdobie,
Przylamac stopa,– lub przysnic sie tobie
W postaci nagiej, zuchwalej dziewczyny!...

Wiec prozno patrza w slonecznosc dokolna,
Bo im ni kochac, ni szalec nie wolno.
 
Boleslaw Lesmian


Огни бывают тишины потише,
что в зарослях прохожих ожидает:
незримые– их временами слышишь,
и то не наяву, а поминая.

Сердца их пахнут розами безумно,
но ангельскому, видите ли, званью
не велены порывы и терзанья
в очарованье обществом лазурным!

Не вольно им и веточки молитвы
стопой сломить, или тебе присниться
нагой, бесстыже жаждущей девицей,
сияньем лунным досыта политой!

Не велено любить им до безумья,
вот и горят средь белых дней впустую.

перевод с польского Терджимана Кырымлы