Болеслав Лесьмян. Вечно повсюду ангельских нет...

Терджиман Кырымлы Второй
Вечно повсюду ангельских нет их
нравов напевных, жажд негасимых
арф благострунных, нами воспетых,
труб, громовечных бронзой на синем.

Времени лета даром не смоет
сказочно клятый, горепримерный
образ лебяжий с шеей прямою...
Мочи и страсти нет в него верить:   

тот, мол– отмститель, этот– хранитель!..
Их воспеваю для одного лишь:
дольнему стану– горние нити,
счастья мгновенья– вечною болью,

и бескормильный срам недоверья
сгладить мольбою складной и мерной.

перевод с польского Терджимана Кырымлы
из цикла  «Ангелы»

 
Niema ich nigdzie i w zadnej ustroni,–
Ni cnot ich spiewnych, ni zadz nieugasnych,
Ni harf, grajacych pod meka ich dloni,
Ni surm, wiecznoscia i bronzem halasnych!

Trudno miec wiare w te bajke zakleta,
Jak trudno czasem zal rozbialosniezyc
W postac labedzia z szyja, snem przygieta...
I ja w nich nie chce, nie moge uwierzyc!

Ni w to, ze Bogu w marzeniach sie roja,
Ni w to, ze skrzydlem od grzechu mie strzega,–
A jesli spiewam, to tylko dlatego,
By zaklopotac ich bolem piesn moja,–

I by niewiary sromote bezsterna
Pokrzepic piesnia poklonna i wierna.

Boleslaw Lesmian