Болеслав Лесьмян. Скорбная любовь

Терджиман Кырымлы Второй
Milosc stroskana

Ktora godzina? Ktora w niebie zorza?
Nie czas na skargi! Swiat wlasnie jest taki!..
Dawnos to w zbozu rwal chabry i maki?
Pokochaj zboze! Nic niema, procz zboza!..

Czemuz tak patrzysz w otchlanie bezczasu,–
I mowisz: «Jakze pokocham te zmore?»–
Dawnos to w lesie calowal drzew kore?
Wiec las pokochaj! Nic niema, procz lasu!

— «Przyszedlem na swiat, poprzedzon zaloba,
I byle jaka odejde stad brama.»–
A coz zabierzesz na droge ze soba,
Jesli — nie wszystko, jesli nie to samo?

Niech dusza twoja, miloscia wielmozna,
Takim sie zalem po nocach nie trudzi,
Ze procz tych roslin i zwierzat i ludzi–
Nic na tym swiecie pokochac nie mozna!

Boleslaw Lesmian


Скорбная любовь

Час на исходе? Время в истоме?
Жалиться полно! Это не снится!..
Рвал васильки, маки в пшенице
ты? Полюби: нет ёё кроме!..

Смотришься зря в бездны засонья,
мал да велик в гордом огроме.
Лес полюби: нет его кроме–
ствол целовал ты же в поклоне.

Мол, родился в трауре смерти–
и всё равно... Нет, не едино!
Если не все милые эти,
чем сочленить душ половины?

Дело души, бдящей на рожнах–
выкласть себе снами основу:
смертным на свете кроме живого
не полюбить ничто невозможно!

перевод с польского Терджимана Кырымлы