Максим Богданович.
*
Уж поздно.Мрак весенней ночи
На узких улицах лежит.
Но весело,сияют очи,
И кровь от счастия кипит.
Иду я, радости итожа,
Светло на сердце,-молода,
А под резиновой калошей
Тихонько хлюпает вода.
***
ПЕРШАЯ ЛЮБОЎ.
*
Ўжо позна. Мрок вясенняй ночы
На вузкіх вуліцах ляжыць.
А мне - вясёла. Блішчаць вочы,
I кроў ад шчасця аж кіпіць.
Іду я радасна, харошы,
Знікае з сэрца пустата...
А пад рызінавай калошай
Ціхутка хлюпае слата.
1910 г.