Два брата

Николай Николаевич Евсеев
Гнал падун вясну кудай-та
Па стяпу… Хто знаить, ской…
Повстрявалися два брата:
Казак-терец да донской

Ты куды бягиш, братеня?
Поответствуй ты мине?
Да не уж ли песнопенья
Ня сыграем мы вдвайне?

Радый я с табой якшацца,
На; гости в курень примать,
Ты ж дазволь паликавацца,
Испытать за жынку, мать.

За атца спытать сядова,
Чадушки чаво да как?
Но атветствовал сурова
Брату брат, тярской казак

Запрости радёмый братка,
Неспасобна бить баляс…
Ноня будеть у нас хватка –
Йдёть размирья на Кавказ!

Турку мы гатуем пушки,
Будеть жар в размирьи том!
Падсабитя нам, братушки,
Здюжым ворага гуртом!

Гнал падун вясну кудай-та
Па стяпу… Хто знаить, ской…
На вайну бягуть два брата:
Казак-терец да донской!
За Кавказ, бить аманата!
Брат-тярской да брат-донской!