Барбара Гаевска. Грех Марсия

Лев Бондаревский
Barbara Gajewska
grzech Marsjasza

odwa;ny by;e; Marsjaszu a mo;e a; tak
naiwny
chcia;e; dor;wna; bogom chcia;e;
ostrymi d;wi;kami aulosu
przygasi; p;omie; kt;rym Apollo rozpala;
struny swojej cytry
ty satyr
jak mog;e; nie wiedzie; ;e bogowie graj;
najpi;kniej
przecie; zostali wykrzesani z pi;kna
nie mieszkaj; w cienistych lasach nie k;ad;
g;;w na ziemi
i nie ma dla nich za wysokich prog;w i za
d;ugich drabin
ty satyr
na swoich ko;lich nogach
mog;e; tylko fikn;; koz;a
a ty gra;e; i gra;e; pi;knie i to by; tw;j grzech
odwa;ny by;e; Marsjaszu czy a; tak naiwny
odda;e; siebie na ;er zemsty boga za t; gr;
unisono
za powiew zachwytu
czy;by; wierzy; w ;agodno;; pi;kna na
boskich d;oniach Apolla
kiedy p;awi; si; w twoim krzyku i swojej
pogardzie
kiedy zdziera; z ciebie kolejny p;at sk;ry
pasterze nadal pilnowali owiec a bogowie
ucztowali na Olimpie
i tylko poeta wie ;e skamienia; s;owik
i posiwia;o drzewo


Грех Марсия
ты был храбрым Марсий а может и таким
наивным
что захотел сравняться с богом захотел
резким звуком авлоса
погасить пламя которым распаляет Аполлон
струны своей цитры
ты сатир
как  мог ты не знать что боги играют
прекраснее
ведь  сотворены они из прекрасного
не живут в тенистых лесах не кладут
головы на землю
и нет для них слишком высоких порогов и слишком
длинных лестниц
ты сатир
на своих козлиных ногах
ты мог только выделывать коленца
а ты играл и играл красиво и это был твой грех
храбрым был ты Марсий или таким наивным
что отдал себя сожрать мести бога за эту игру
унисоном
в порыве восторга
неужели ты верил в нежность красоты
божественных рук Аполлона
когда он купался в твоем крике и своей
гордыне
когда  сдирал с тебя очередной лоскут кожи
пастухи по-прежнему пасут овец и боги
пируют на Олимпе
и знает только поэт  что соловей окаменел
и дерево поседело.