Нехта спазніўся...
(жартоўны верш)
Рушыў цягнік адпаведна раскладу --
Сунуўся міма апошні вагон.
Нехта спазніўся -- з валізкай бег ззаду --
Матам крычаў цягніку наўздагон.
Кандуктар чамусьці глядзеў раўнадушна
На бег небаракі з валізкай ў руках...
Стукалі колы на стыках нядружна,
Ў вагоне хістаўся ўстойлівы пах.
Каб хуткі цягнік прыпыніць на хвіліну,
Разумнік параіў стоп-кран тузануць...
Але небарака ўжо бегчы пакінуў:
З валізкай залёг на чыгуначны пуць.
Змяняліся дзеі, падчас бесталкова:
Вакзал пахудзеў, памяняўся расклад...
І толькі на рэйках, паверце на слова,
Застыў гэты "нехта" -- ні ўперад ні ўзад.