***
От женщины и Родина родится.
Ребенком я не слышал этих слов.
Но тайну знал на ощупь, как живицу
На содранной коре шершавых дров.
Я печь топил, чтоб мама не хворала,
крошились льдины с треском за окном.
- и Родина со мною согревалась
не выдуманным,а живым огнем.
Анатоль Сыс
***
Радзіма пачынаецца з жанчыны.
Я гэта адчуваў, а ўразумець
яшчэ не мог — дзіцем шчапаў лучыну,
каб хворую матулю адагрэць,
I разам з ёй да позняе гадзіны
мы слухалі трывожна крыгалом,
не ведаў я, што грэў тады Радзіму
і не падманным, а жывым агнём.