Пакуль жыве апошняя надзея,
Са мною разам верныя сябры,
Мне насамрэч не важна: хто я?, дзе я? –
Не перашкода мяжы і муры.
Пакуль жывы, я мару аб сустрэчы
I развiтання смутак прэч ганю.
Заплюшчу вочы – зноў ляжу на печы,
Мне ў роднай хаце цёпла ад агню.
Мая сям'я – ты блізка і далёка,
Радзіму ў сэрцы я з сабой нашу.
Чужына, не цягні мяне глыбока.
Мне настальгіі боль ірве душу.
Так, тут такія ж самыя ялінкі,
Блакіт нябёсаў, чысты белы снег,
Але няма гадзіны і хвілінкі
Калі б адсюль у марах я не збег.
29.01.2022