...Галіна Брачыславаўна спытала ў
дачкі " Ці пойдзе та прыбіраць", крыху каб падзаробіць , на тры гадзіны, на што Хельга разважыла, што пойдзе. Тры гадзіны не дзесяць. Хоць якія залішнія грошы.Крыху і перемена мест, а дзіцё будзе з бабуляй.
Яна ўзяла напісаны на кавалку паперы телефон і паклала на паліцу ў кухне. Т
акім чынам гэта крыху ажывіла Хельгу,
І адсунула ад звыклых думак .Яна дастала сваю
цёмную сукенку крыху пачысціла ад
пылу, хоць на ёй ўжо не так было яго шмат
Пасля дванадцаці апоўдні патэлефанавала.... Ей ліслівым голасам адказаў Райніс.Ён казаў, што дужа чакае , што задыхаецца ад пылу, потым гаварыў як цяжка яму працаваць, ён амаль у адзіноце, што яго трэба выратаваць, бо ён адзiн на адзiн са стосамi папер. Паўгадзіны ён амаль размаўляў. Потым Хельга абарвала яго бясконцую размову, сказаўшы, што ей некалі і што ў яе есць хатнія справы. -Добра прыезжайце да мяне заўтра. Я вас сустрэчу. Па голасу Райнис адчуваў, што жанчына маладая і яму ўжо стала цікава, Ён усхваляваўся і стаў лепетаць. Хельге крыху стала смешна. Але на яе твары, посьмішку не так было легка заўважыць.
Прымушаны Райніс пакласць трубку хваляваўся больш за Хельгу, яму не далі выказацца. Ён спачатку насцярожыўся потым расслабіўся ў сваім крэсле. Што ж змены гэты к лепшаму.