Марэпа пільна слухала Хельгу, а потым пачала расказваць як ўсё здарылася. Разумеешь у гэты дзень
я выйшла з кабінета, ў якім застаўся ўрач, чакаючых прыёма не было. Але раптам, калі я адсутнічала, бо пайшла
;ў прыбіральню,на прыём сеў мужчына , ён забыўся зачыніць да канца дзверы заставалася вузкая лінія прасторы. Я хутка павярталася.І раптам ўбачыла праз адтуліну знаёмую постаць. Гэта быў Міцусь. Я ўчула , што ён казаў ён пасварыўся з-за нейкай дзяўчыны з хлопцам на вечарыне. Разумеешь а ён казаў, што ў яго больш нікога няма. Я ціха адыйшла ад дзверы, а потым ўрач пайшоў мяне шукаць, але я сказала, што раптам мне зрабілася дрэнна , і ён пайшоў да Міцуся накладаць яму гіпс.
;. Хельга не прадбачала, што размова будзе аб гэтым, навогул яна не была Зыгмундам Фрэйдам,
;бо канечне хацелася дапамагчы добрай парадай, але яна ж была толькі слухачом, як на споведзі. Сама яна была больш меньш шчасліва ў шлюбе, але разумела , што і гэта час прайшоў для яе як нейкая далёкая мроя і яна ўжо не хацела ні з кім сустракацца, бо ў яе было дзіцяці, ды навогул не да тых імгненняў было ёй. Яна цалкам адчувала сябе самастойнай. Але разумела, што Марэпе трэба было вырашыць, што рабіць з Міцусем.
- Табе трэба сабрацца з сіламі і вырашыць, як табе ставіцца да Міцуся,
ты можаш скончыць ўсё адным махам.
Раптам пачуўся вясёлы крык пра што тут гавораць мае дзяўчаткі, раптам з'явіўся з-за дрэваў Хростны, з поўным вядзёркам чарніц.
Марэпа з Хельгай раптам змоўклі. Дачка Хростнага таксама пачала штучна пасьміхацца , Хельга парадавлася на тое што ён той набраў поўнае вядэрка. Ну як можна тут весці сябе інакш ,калі побач чалавек настрой, не хочацца сапсаваць добрай гадзіны.
Ўнутры Хельга разумела Марэпу , бо гэта яе першы хлопец і сур'ёзныя адносіны.
Яны хутка прыйшлі дадому . У іх былі госці прыйшла пасядзець, пагаварыць баба Вэндза. Як калісьці дражніла яе ў дзяцінстве Марэпа "нэндза казала баба Вэндза".
;
;
;
;
;.
;
;
;
;