Не ўзрасцеш з дубровы, мятны сад.
А на падлозе ласціцца каханне!..
У тым Любоў. Надзея. Пакаранне. -
Магічны лад! - містычны перагляд!
Каўнер іскрыць - завостраны душой
У тонкі свет; і знешнія праявы
Прыкмеціць зрок глыбей: за справы!
Не кожны ранак вымыты расой...
Шугаю! засталося што, з таго.
Зірну на сферы. На абсяг замкнёны.
У ім няма паўтору, - дзе імёны?!
Хвіль новых токі - краскамі - чаго?..
Вякуе на ігліцы лесу час.
І забыццё следам наступае.
О, як тады душа мая ступае
І колькі квету воку напаказ!..
Мінуўшчыны юнацяцца сады!
Твор - ручай - настыраю без болю.
А салавей, а жаўрукі пад столлю.
У строях белых на пагорку ты!
Там голаснасць! музыка і смех!
І я вачэй не бачу развітання.
Там рэху - дабрадзей гучання!
Пешшу ходзіць поўня, - ночы б е г.