Пойдем гулять по ноябрю,
Где дерева черны, как спички.
К Донскому ли монастырю,
В Нескучный, к чёрту на кулички.
Не всё ль равно, где пить до дна,
Впивать горчащий этот вечер,
Который оплатить нам нечем,
Но всё ж оплатим и сполна.
Пойдем гулять по ноябрю,
По топким тропкам неприметным,
И я с тобой заговорю
О самом главном, самом тщетном.
И прошлое обступит нас,
Скрутив, как щупальцами спрута.
И будет вечностью минута
И жалкою минутой час.
И нам не хватит сотни лет,
Чтоб отдохнуть от посторонних,
И светлячки двух сигарет
Затеплятся у нас в ладонях.
И наше тайное храня,
Пропахнув им, родным и странным.
Ты будешь прятать от меня
Кольцо на пальце безымянном...
***
Шпацыраваць па лістападзе...
Пойдзем шпацыраваць па лістападзе,
Дзе дрэва чорныя, як запалкі.
Ці данскому манастыру, бога радзі,
У Нясумны, к чорту на кулічкі.
Ці не ўсё роўна, дзе піць да дна,
Глытаць горкі вечар няйначай,
Які нам аплаціць няма чым,
Але ж аплацім усё спаўна.
Пойдзем шпацыраваць па лістападзе,
Па гразкіх сцяжынках непрыкметных,
І я з табой загавару у засадзе
Пра самы галоўны, самы адметны.
І мінулае абступіць нас,
Скруціўшы, як шчупальцамі спрута.
І будзе вечнасцю хвіліна скута
І жаласнай хвілінай час.
І нам не хопіць сотні лет,
Каб адпачыць ад старонніх,
І светлячкі дзвюх цыгарэт
Запаляцца ў нас у далонях.
Таемнае захоўваючы ў цішы,
Прапахшы ім, родным і дзіўным.
Ты будзеш хаваць ад мяне ў душы
Пярсцёнак на пальцы безназоўным...
Перевёл Максим Троянович