Ежи Жулавский. Тень. 22

Терджиман Кырымлы Третий
XXII.

Ty znowu przy mnie! — coz mi wiecej trzeba?...
Patrz! ja spokojny! — patrz! ja juz nie placze!
Tys odpedzila gorycz, lzy, rozpacze:
mrac, bede wierzyl, ze ide do nieba!

O! bede marzyl, ze dziecinstwo wroci, —
a ty jak aniol nad kolebka stoisz,
a smierc jak matka: »I czego sie boisz?
»ta matka dobra! nigdy cie nie rzuci...« 

Jerzy Zulawski
Cien, Poezje tom II


XXII.

Ты вновь при мне— чего ещё желать нам?
Спокоен я, с тобой уже не плачу—
досадовал, отчаялся б иначе;
мы ль вознесёмся? Верится, и ладно.

Поверится, что возвращаюсь в детство:
Над люлькой ангел ты— бела? Мышастый.
А смерть:  — Дитя, смелей!  Мать хороша та,
что нас не бросит в колыбели тесной.

перевод с польского Терджимана Кырымлы