Ежи Жулавский. Тень. 28

Терджиман Кырымлы Третий
XXVIII.

O, matko moja! wszak ty mi przebaczysz,
zem sie tak mlodo zerwal od twych kolan? —
Choc w czarze zycia mego kipial haszysz,
kazdy kes chleba lzami byl mi polan...

Obieglszy ziemie, marnotrawne dziecie,
z lachmanem zycia staje przed twa chatka:
szczescia-m nie zaznal na szerokim swiecie,
odkad od kolan twych odbieglem, matko!

Jerzy Zulawski
Cien, Poezje tom II



XXVIII.

О, матушка! Простишь меня, быть может,
за то, что в ранней юности сбежал я,
и хоть парила та дурманом шалым,
хлеб с маслом полила слезой тревожной.

Не знавший счастья возвратился к сроку
я, белый свет напрасно обошедший
в лохмотьях жизни сирый, безутешный,
с колен твоих сбежавший блудный отрок!

перевод с польского Терджимана Кырымлы