Дзе тое было? То было на Палессi:
Дзе бор векавечны шумiць,
Дзе помнiк узнёслы стаiць на узлессi,
Святочны салют дзе салдатам грымiць.
--
Калi было тое? То было зiмою:
Мароз па хацiнам трашчыць,
А месячык сумны усё веiць тугою...
Па рэйкам варожы цягнiк грукачыць.
--
А дзесцi у полi пад ветрам пауночным:
К чужым з недаверам вачам,
Акутаны холадам, холадам змрочным,
Другую гадзiну ляжыць партызан.
--
Цягнiк той з-за лесу уляцеу нечакана:
Смяротны жахлiвы - прывiд.
З грувасткiм зарадам - бы толу таранам
Адважна насустрач шагнуу падрыунiк.
--
Вось полымя помсты, i успыхнула неба,
Што вогнены слуп асвяцiу...
-
Чаму мы так скора забылi пра гэта?
- Сваiм ён жыццём - нам жыццё падарыу?!