;хельга ішла па дарозе , вярталася дамоў. яна зусім не заўважыла надвор'я. калі б зараз паішоў дождж мабыць яна прапусціла яго, а можа стала пад ім каб ён змыў, яе тугу. яна адчувала сябе
; неяк наадварот, можна сказаць шыварат навыварат . здавалася як бы нехта маліўся за яе на крыжы . перапалоханная паяна вайшла ў дом, бо сэрца яе як бы намагалася знішчыць старое жыццё і не магло. галіна брачыславаўна , паглядзеўшы на дачку спытала, што у яе баліць. але тая адказала , што нічога. на самой справе яна сама не ведала,
;што з ёй .яна пакарміла дзіцяці ,
пагуляла з ім . а потым пачала пераглядываць здымкі, калі яна была са сваім каханым . яны адпачывалі на чорным моры, проста на якімсьці свяце ., пілі гарбату . ўтраіх з Галінай Брачыславаўнаи.
ня паспелі зняцца усе разам з дзіцяці. колькі думала хельга, што ніколі такога кахання не будзе.
і раптам зараз яна вагалася . але гэта былі пачуцці. бо тое каханне, што было прыиишло прамымі пачуццямі.
як бы роўныя пачуццямі пазнаёміліся, сустрэліся, доўга былі адзін з адным, і што да хельгі яна была прамая як ігла, і ёи былі зручны такія стасункі, усе як ёсць без прыгод, без авантур. раптам успомніла раиніса .і прагнала пра яго думку. бо думаць пра яго еи было няёмка.
;