Белая Русь наша Маці-Радзіма
ты ў жыцці ўсё, што маю, што меў, ,
Край не забыўны у свеце адзіны
Даў мне усё, што калісці хацеў.
Праз тоўшчу год зноў з табой я старонка-
Хата, бярозка ды ліп карагод-
Дзе беларуская льлецца гамонка
Месца куды прыязжаем штогод.
Дзе рой пчаліны у кветках гамоніць
Бусел з балота вужаку нясе
Дзе на вяселле склікаў нас гармонік
Танчылідзе мы спявалі усе.
Сэрцам-Душой я заўжды тут з бярозкай
Малай Радзімы сваёй не забыць
Могілкі стрэнуць цяпер замест вёскі
Хаты няма, няма дзе адпачыць.